زمینه و هدف: 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید یک علف کش معروف و سمی است که به طور گسترده ای برای از بین بردن علف های هرز پهن برگ در محصولات غلات استفاده می شود. این علف کش در برابر تجزیه بیولوژیکی و شیمیایی در محیط زیست مقاوم است. هدف از این مطالعه، سنتز و بهینه سازی نانو ذرات تیتانیا در تخریب نوری 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید از محلول های آبی در هر دو راکتور نوری جریان ناپیوسته (batch) و جریان پیوسته (flow) شامل دایودهای ساطع کننده نوری (LED) است. مواد و روش ها: ابتدا نانو نورکاتالیزگر P25/β CD سنتز شد و سپس کارایی آن در تخریب نوری 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید با نانو نورکاتالیزگر تجاری P25 در هر دو راکتور نوری با جریان ناپیوسته و پیوسته مقایسه شد. پارامترهای تاثیرگذار شامل دوز نانو نورکاتالیزگر، انتخاب نانو نورکاتالیزگر مناسب، مقدار اولیه β-CD بر روی بستر نانو نورکاتالیزگر، زمان نوردهی و نوع راکتور نوری بررسی شدند. ارزیابی بازده تخریب نوری، با بازده جذب هر نمونه با اسپکتروفتومتر UV-Vis در طول موج 284 نانومتر انجام شد. یافته ها: مقدار بهینه نانو نورکاتالیزگر P25 و P25/β-CD به ترتیب g/L 1 و 0/1 بود. بازده تخریب نوری 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید در راکتور نوری با جریان ناپیوسته در مدت زمان بهینه 5 ساعت به ترتیب 81 و 85 درصد بود. این بازده در راکتور جریان پیوسته، در مدت زمان 5 ساعت در حضور نانو نورکاتالیزگر P25 و P25/β-CD به ترتیب 88/8 و90/4 درصد به دست آمد. همچنین پس از 5 دوره متوالی از کاربرد نانو نورکاتالیزگرها، بازده تخریب نوری در حضور P25 و P25/β-CD به ترتیب 82/6 و 84 درصد به دست آمد که نشان دهنده پایداری قابل توجه آن ها است. نتیجه گیری: فرآیند تخریب نوری برای حذف آلاینده های آلی همچون علف کش ها از محیط های آبی کاربرد موفقیت آمیزی دارد.

سابقه و هدف: افزایش مصرف آفت کش ها و روش نامناسب دفع پساب های کشاورزی، سبب آلودگی منابع آب شده و محیط زیست را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید (2و4-دی) یکی از سموم علف کش می باشد که مصرف نسبتا گسترده ای در سراسر جهان دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی کارایی فرایند الکتروفتوکاتالیستی با استفاده از فتو آند نیکل داپ شده با اکسید روی تثبیت شده بر سطح شیشه فلورین تین اکساید به روش اسپاترینگ در حذف سم 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید از محیط های آبی می باشد. مواد و روش ها: در مطالعه حاضر اثرات متغیرهایpH (3، 5، 7، 9 و 11)، جریان الکتریکی (2-1 میلی آمپر بر سانتی متر مربع)، سطح الکترود (32-16 سانتی متر مربع)، غلظت اولیه 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید (10-50 میلی گرم در لیتر) و زمان (0-90 دقیقه) در مقیاس آزمایشگاهی و به روش ناپیوسته مورد مطالعه قرارگرفت. همچنین مطالعات معدنی سازی و سنتیک فرآیند در شرایط بهینه مورد بررسی قرار گرفت. غلظت باقیمانده 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید توسط دستگاه HPLC در طول موج 283 نانومتر تعیین شد. یافته ها: نتایج حاصل نشان دهنده بیشترین کارایی حذف 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید در pH برابر 7، جریان الکتریکی 2 میلی آمپر بر سانتی متر مربع، سطح الکترود 32 سانتی متر مربع، غلظت اولیه 2و4-دی 10 میلی گرم در لیتر و زمان تماس 90 دقیقه، می باشد. فرآیند الکتروفتوکاتالیستی جهت تصفیه پساب حاوی 2و4-دی در شرایط بهینه می تواند 2و4-دی را به میزان 100 درصد و TOC را به میزان 5/79 درصد حذف کند. مطالعه مدل های سنتیکی مختلف نشان داد که فرایند از واکنش درجه اول پیروی می کند. نتیجه گیری: به طور کلی با توجه به نتایج به دست آمده، فرآیند الکتروفتوکاتالیست حاضر را می توان به عنوان یک روش مناسب برای حذف 2و4-دی کلروفنوکسی استیک اسید در محیط آبی در نظر گرفت.

این پژوهش جهت تعیین اثر ایوپروپیل استر 2، 4- دی و نفتالین استیک اسید (NAA) بر اندازه میوه و جلوگیری از ریزش قبل از برداشت نارنگی محلی جهرم، در شهرستان جهرم انجام گردید. جهت تعیین اثر 2، 4- دی بر روی اندازه میوه، درختان 7 ساله نارنگی محلی جهرم توسط 2، 4- دی در غلظت های 0 و 4و 8و 12 میلی گرم در لیتر محلول پاشی شدند. بیشترین میزان محصول و بزرگترین اندازه میوه از محلول پاشی با 2، 4- دی در غلظت 12 میلی گرم در لیتر به دست آمد. در کیفیت میوه به جز ویتامین ث تاثیر معنی داری ایجاد نشد. ریزش قبل از برداشت یکی از مشکلات جدی نارنگی محلی جهرم می باشد. بدین منظور درختان 8 ساله یکنواخت نارنگی محلی جهرم با 2، 4- دی در غلظت های 0 و 8 و 16 و 24 و NAA در غلظتهای 15 و 30 میلی گرم در لیتر در تاریخ های اول و پانزدهم دیماه 1374 محلول پاشی شدند. محلول پاشی NAA در غلظت 30 میلی گرم در لیتر در تاریخ پانزدهم دیماه در مقام مقایسه با تیمار شاهد باعث کاهش ریزش میوه به میزان 56 درصد گردید.

زمینه و هدف: استفاده روز افزون از سم و کود شیمیایی در کشاورزی به منظور بهره وری بیشتر از زمین های حاصلخیز، منجر به آلودگی منابع آب به انواع آلاینده ها از جمله علف کش ها شده است. در این پژوهش، یک نانوجاذب مغناطیسی پلیمردار جدید به نام PV/S-g-3D-GO/N سنتز و برای حذف علف کش های 2و4 دی کلرو فنوکسی استیک اسید (2, 4-D) و متیل کلرو فنوکسی استیک اسید (MCPA) به کار گرفته شده است. روش بررسی: جهت بررسی ساختار نانوجاذب سنتز شده از تکنیک های FTIR، FESEM، TEM، XRD، VSM و TGA استفاده و اثر پارامترهای pH، دما، زمان تماس، مقدار جاذب و غلظت اولیه بر جذب بهینه علف کش ها، مطالعه شد. همچنین مطالعات سینتیکی، ایزوترمی و ترمودینامیکی جذب نیز مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد در شرایط بهینه جذب، شامل pH برابر با 3 برای هر دو علف کش مذکور، زمان تماس min 180 برای علف کش 2, 4-D و min 300 برای علف کش MCPA، دوز جاذب برابر با g/L 5 و دما برابر با ° C 50 برای هر دو علف کش مورد مطالعه، ماکزیمم ظرفیت جذب (qmax) در مورد 2, 4-D بهmg/g 5/62 و درمورد علف کش MCPA به mg/g 4/94 می رسد. همچنین نانوجاذب سنتز شده برای حذف علف کش های 2, 4-D و MCPA از نمونه های واقعی با موفقیت کامل (راندمان حذف 100 درصد) به کار گرفته شد. شایان ذکر است برای هر دو علف کش مورد تحقیق، داده های ایزوترم به دست آمده از مدل لانگمویر تبعیت کرد و سینتیک فرایند جذب منطبق بر مدل شبه درجه دوم بود. نتیجه گیری: نتایج پژوهش گویای آن است که نانوجاذب سنتز شده می تواند برای حذف علف کش های فنوکسی از زه آب های بخش کشاورزی و همچنین منابع آب آلوده به آلاینده های مورد مطالعه به کار گرفته شود.

سابقه و هدف: در میان مواد شیمیایی متعدد مورد استفاده در بخش کشاورزی، 2، 4- دی کلرو فنوکسی استیک اسید (D-4, 2) به طور گسترده ای برای کنترل علف های هرز مورد استفاده قرار می گیرد. این علف کش به عنوان یک آلاینده سرطان زا و با سمیت بالا در نظر گرفته می شود که به دلیل پایداری بیولوژیکی و شیمیایی آن، تجزیه این آلاینده بسیار مشکل است. لذا این مطالعه با هدف تجزیه فتوکاتالیستی علف کش D-4 ،2 با استفاده از نانوذرات اکسید ایندیوم در حضور نور ماوراء بنفش انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق در مقیاس آزمایشگاهی و در سیستم ناپیوسته انجام شد. اثر پارامترهای عملیاتی نظیر pH(11-2)، زمان تماس (5-240 دقیقه)، دوز کاتالیست (2-0.1 گرم بر لیتر) و غلظت اولیه علف کش (5-40 میلی گرم بر لیتر) بر راندمان فرآیند مورد بررسی قرار گرفت. داده های فرآیند با مدل سینتیکی شبه درجه یک تطبیق داده شدند.یافته ها: افزایش pH و غلظت اولیه علف کش منجر به کاهش راندمان تجزیه شد و افزایش زمان تماس و دوز فتوکاتالیست سبب افزایش راندمان تجزیه شد. بهترین راندمان معادل 70 درصد، در pH برابر با 3، دوز کاتالیست 1 گرم بر لیتر، زمان تماس 120 دقیقه و غلظت اولیه علف کش 5 میلی گرم بر لیتر حاصل شد. داده های فرآیند به خوبی از سینتیک شبه درجه یک پیروی می کنند (R2=0.915).استنتاج: نتایج این مطالعه نشان داد که فرآیند فتوکاتالیستی با استفاده از نانوذرات اکسید ایندیوم در حضور نور ماوراء بنفش راندمان نسبتا مناسبی برای تجزیه علف کش  4-D, 2دارد.

اهداف: 2، 4- دی کلروفنوکسی استیک اسید (2, 4-D) علف کشی اسیدی با سمیت بالاست که به طور گسترده ستفاده می شود. لذا، این تحقیق با هدف بررسی اکسایش فتوشیمیایی 2، D-4 در حضور پرسولفات و پرتو ماورای بنفش انجام شد.مواد و روش ها: این تحقیق به صورت آزمایشگاهی و تحت شرایط منقطع انجام شد. پتاسیم پرسولفات به عنوان اکسیدانت در حضور پرتو UV استفاده شد. در این تحقیق، اثر پارامترهای pH، غلظت اکسیدانت، زمان واکنش و غلظت اولیه 2، 4- D بر کارایی فرایند بررسی شد. غلظت 2، 4- D با استفاده از اسپکتروفتومتر در طول موج 285 نانومتر تعیین شد.یافته ها; بهترین نتایج در شرایط اسیدی (pH=3) به دست آمد. افزایش دوز پرسولفات و زمان تماس، تجزیه 2، 4- D را افزایش داد. اما افزایش غلظت اولیه 2، 4- D منجر به کاهش راندمان اکسایش فتوشیمیایی شد. بر اساس نتایج حداکثر راندمان اکسایش فتوشیمیایی 2، 4- D در غلظت 2.5 mg/l پرسولفات، غلظت 10 mg/l، 2، 4-D، pH برابر با 3 و زمان تماس 240 دقیقه برابر با 96 درصد بود. به علاوه، تجزیه فتوشیمیایی 2، 4- D در حضور پرسولفات از سینتیک شبه درجه یک پیروی می کند (R2=0.979).نتیجه گیری: در این مطالعه 2، 4- D به طور موثری در محلول های آبی از طریق فرایند اکسایشی فتوشیمیایی با استفاده از UV/S2O8 تجزیه شد. با توجه به این مطالعه، به نظر می رسد اکسایش فتوشیمیایی 2، 4- D در حضور UV/S2O8 فرایند کارامدی برای تصفیه آب های آلوده به 2، 4- D مطرح باشد.

مرکبات با تولید سالانه حدود 3.5 میلیون تن، بیشترین سهم تولید محصول های باغی در ایران را به خود اختصاص می دهند. کاهش تلفات در حدی که بتواند اقتصادی و معنی دار باشد کمک بزرگی به تولید کنندگان، مصرف کنندگان و اقتصاد ملی کشور است. در این آزمایش تاثیر دو نوع اکسین مصنوعی شامل نفتالن استیک اسید (NAA) با غلظت های صفر، 300، 400 و 500 میلی گرم در لیتر و 2 و 4 دی کلروفنوکسی استیک اسید (2,4-D) با غلظت های صفر، 10، 30 و 60 میلی گرم در لیتر بر استحکام پوست، ریزش پیش از برداشت و فراوانی نسبی اندازه های مختلف نارنگی انشو مورد بررسی قرار گرفت. درختان پس از پایان ریزش فیزیولوژیک میوه در قطعه های جداگانه آزمایشی، محلول پاشی شدند. نتایج نشان داد که تیمار 400 میلی گرم در لیتر NAA و همه تیمارهای 2,4-D، استحکام و فشردگی بافت پوست را افزایش دادند. همچنین تیمار 400 میلی گرم در لیتر NAA ریزش پیش از برداشت میوه را به طور معنی داری نسبت به شاهد کاهش داد. همه تیمار های NAA و 2,4-D موجب کاهش معنی دار درصد میوه های ریز و غیر قابل فروش شدند و از سوی دیگر درصد میوه های درشت و بازار پسند را به طور معنی داری افزایش دادند. بر اساس نتایج این آزمایش، به کارگیری این اکسین ها می تواند در کاهش تلفات میوه مرکبات موثر باشند.

به منظور بررسی تأثیر تنظیم کننده های رشد گیاهی بر کاهش ترکیدگی میوه پرتقال تامسون ناول تحقیقی در قالب طرح آماری بلوک های کامل تصادفی با استفاده از 2و4 – دی کلروفنوکسی استیک اسید در غلظت های 0-10 و 20 میلی گرم در لیتر و جیبرلیک اسید با غلظت های 0-50 و 100 میلی گرم در لیتر در زمان های حداکثر شکوفایی گل ها، ریزش گلبرگ ها و بلافاصله پس از ریزش فیزیولوژیک میوه در دو سال متوالی (1395 و 1396) به اجرا درآمد. در این آزمایش درصد ترکیدگی میوه، عملکرد میوه، ضخامت پوست میوه، مواد جامد محلول، میزان فعالیت آنزیم-های سلولاز و سوپر اکسیددیسموتاز اندازه گیری شد. بر اساس نتایج، بیشترین اندازه ضخامت پوست مواد جامد، عملکرد و فعالیت آنزیم سوپراکسیددیسموتاز و کمترین فعالیت آنزیم سلولاز و درصد میوه های ترک خورده با استفاده از تیمار 20 میلی گرم در لیتر 2 و 4– دی همراه با 100 میلی گرم در لیتر جیبرلیک اسید بدست آمد.

زمینه و هدف: فرایندهای اکسیداسیون پیشرفته هیبریدی توانایی تجزیه آفت کش ها را دارند. هدف از این مطالعه، بهینه سازی فرایند سونوالکترپراکسون در حذف (2, 4 D) از محیط های آبی با استفاده از مدل رویه پاسخ بود. مواد و روش ها: پایلوت مورد استفاده شامل سیستم ازن زنی، التراسونیک و منبع جریان مستقیم الکتریکی بود. دو الکترود گرافن بعنوان آند و دو الکترود تیتانیوم بعنوان کاتد بصورت تک قطبی مستقیم به منبع وصل بودند. pH محیط، جریان الکتریکی مستقیم، غلظت گاز ازن، زمان واکنش و غلظت اولیه آلاینده بعنوان پارامترهای تاثیرگذار، بهینه سازی شدند. در شرایط بهینه، میزان حذف COD و TOC، سینتیک فرایند، اثرهم افزایی متغیرها، حضور رباینده های رادیکال و غلظت بهینه الکترولیت تعیین شدند. یافته ها: بازده فرایند در محدوده 55 تا 90 درصد بود. شرایط بهینه مدلسازی شده عبارت است از pH=6/04، غلظت ازن برابر 2 میلی گرم در لیتر در دقیقه، جریان الکتریکی برابر 1 آمپر، غلظت آلاینده برابر 3/30 میلی گرم در لیتر و زمان واکنش 103 دقیقه در حضور امواج التراسونیک با فرکانس 40 کیلوهرتز است. کارایی فرایند در این شرایط، 95 درصد بدست آمد. میزان حذف COD و TOC به ترتیب 71 و 63 درصد بود. سینتیک فرایند از سینتیک درجه اول پیروی می کند. مقدار P-Value و F-Value توسط آنالیز ANOVA به ترتیب 00330 و 19/24 تعیین شد که بیانگر معنادار بودن مدل است. مقادیر ضرایب همبستگی، همبستگی تطبیق یافته و پیش بینی شده به ترتیب 94/0، 84/0 و 89/0 تعیین شد. نتیجه گیری: فرایند مورد استفاده، دارای کارایی مناسبی در حذف آلاینده 2, 4 D است. بدلیل عدم استفاده از مواد شیمیایی، این فرایند بعنوان یک فرایند دوستدار محیط زیست می باشد.